 |
 |
biuro@intechspiration.com, www.intechspiration.com
|
 |
|
ODIN Głową rodu Asów był Odin wszechojciec, wszechwiedzący bóg-władca. W środku przedziwnie skomplikowanego świata siedział bóg- władca na swoim wielkim tronie Hlidskjalf (ława drzwi) i stamtąd spoglądał na świat. Jego żoną była Frigg. Dwa oswojone kruki, Hugin i Munin, siedziały mu na ramionach. Codziennie rano zrywały się do lotu, aby wieczorem powrócić i opowiedzieć Odinowi co widziały i słyszały. Hugin był szybki jak myśl, a Munin miał wspaniałą pamięć. Nim jeszcze urodził się Jarl wojownik (ojcem Jarla był wędrowiec Rig - Heimdall syn Odina) Odin zbudował w pobliżu pola jasności wielki pałac Walhallę o pięciuset bramach. Przez każdą wejść mogło jednocześnie ośmiuset wojowników. Dach pałacu był pokryty tarczami, a krokwie były z drzewców włóczni. Słupem, podtrzymującym środek pałacu było drzewo, którego liśćmi żywiła się czarodziejska koza, Heidrun, dająca zamiast mleka miód pitny, przeznaczony dla bohaterów z Midgardu, których najwaleczniejszych walkirie, dziewice Odina zabierały z pól bitewnych. Wojownicy ci będą oczekiwać Dnia Ragnaroku, aby stoczyć ostatnią bitwę u boku Asów ze złem, które wyleje się z wszystkich zakątków dziewięciu światów. Odin był również bogiem mądrości. Oddał swoje oko za łyk ze źródła mądrości, które strzegł mędrzec Mimir, brat dobrodusznej olbrzymki Bestli. Poświęcił swoje oko po to aby osiągnąć głębię mądrości potrzebną dla ocalenia tych, co mieszkają w Asgardzie i w Midgardzie. Mimo iż Odin posiadł nieograniczoną mądrość, nie mógł przewidzieć co się wydarzy w Dniu Ragnaroku. Przez całe swoje istnienie poszukiwał odpowiedzi na dręczące go pytanie, spotykając się z różnymi mądrymi istotami, tocząc z nimi pojedynki słowne. Nawet gdy Mimir został zabity przez Vanów, Odin w cudowny sposób zachował od rozkładu głowę mędrca, którą umieścił koło źródła. Od tej chwili często głowa Mimira ostrzegała o mających nadejść niebezpieczeństwach. Ulubioną bronią Odina była włócznia Gungnir, która zawsze trafia do celu i nie powstrzyma ją nic w czasie lotu. Odin otrzymał tę włócznię od karła Dvalina. Od karła Brokkiego Odin otrzymał złoty pierścień Draupnir, z którego co dziewiątą noc zsuwało się osiem pierścieni takiej samej wartości. Odin dosiadał ośmionogiego Sleipnira, najszybszego konia na świecie, zrodzony z czarnego ogiera Svadifarego i białej klaczy, którą był sam Loki. Odin był również bogiem wojny. Wraz z Freyą, panią miłości i piękności, która powoziła złoty wóz zaprzężony w koty, wyruszał na swoim Sleipnirze na pola bitew. Był on w przeciwieństwie do innych bogów nieobliczalny. Kiedyś odwiedził w przebraniu króla Volsunga, i wbił błyszczący miecz aż po rękojeść w wielki dąb wokół którego była zbudowana siedziba króla. Tylko syn króla Sigmund wyciągnął miecz, stając się ulubieńcem Odina. Nadszedł jednak dzień w którym Sigmund zginął z ręki Odina w czasie bitwy. Odin był czczony przede wszystkim przez królów, jarlów i wielmoży. ,,Odin, czyli wściekłość. Prowadzi wojny i daje ludziom odwagę w walce z wrogami'' tak napisał o jednym z bogów w wielkiej świątyni Uppsali Adam z Bremy. Kult Odina w Norwegii i Islandii nie cieszył się szczególną popularnością. Na kontynęcie odpowiednikiem Odina był Wotan. THOR Thor syn Odina był jednym z najpotężniejszych Asów. Bóg grzmotów i piorunów. Był symbolem siły. Jego żoną była Sif o złotych włosach wykutych przez karła Dvalina. Również słynny młot Mjollnir Thor otrzymał od karła Brokkiego. Młot ten miał taką własność, że zawsze wracał do ręki właściciela. Thor od tamtej pory nie rozstawał się z Mjolnirem siejąc postrach wśród olbrzymów. Thor powoził rydwanem zaprzęgniętym w dwa kozły Szczerbatego i Wyszczerbionego. Kozły te miały taką moc, że można je było zabić i zjeść. Lecz nie wolno było naruszyć żadnej z kości. Po wrzuceniu kości do skóry, kozły ponownie się materializowały. Kiedyś Thjalf zjadając kozła Thora uszkodził kość udową, przez co kozioł utykał na jedną nogę. Thor był bogiem który często wpadał we wściekłość gdy przebywał w towarzystwie olbrzymów jak i ludzi. Był prostolinijnym i uczciwym bogiem, który przestrzegał starych prawa. Thor był czczony w bardzo szerokim kręgu, a wizerunek młota w postaci ozdoby na szyję stał się rozpowszechnionym symbolem wiary. Do Thora odwołuje się również wiele kamieni runicznych, skaldowie tworzyli poematy na jego cześć, a jego imię weszło jako człon do licznych imion własnych, będących jeszcze dzisiaj w użyciu. TYR Był młodym rwącym się do walki synem Odina. Został strażnikiem bogów, ze względu na swoją siłę równą sile Thora, starszego brata. Ubrany w niedźwiedzią skórę z hełmem z niedźwiedziej czaszki, był patronem wojowników wpadających w berserkeryzm (szał bitewny potęgujący siłę i znieczulający ból od otrzymanych ciosów). Jako jedyny z bogów Tyr odważył się karmić mięsem wilka Fenrira, który przebywał w Asgardzie. Fenrir zerwał łańcuch Loding i Dromi wyjuty przez Asów. Gdy Tyr pokazał Fenrirowi łańcuch wykuty przez czarne elfy Gleipnir, Fenrir powiedział, że da się skuć tym łańcuchem jeśli któryś z Asów włoży swoją dłoń do jego pyska. Tylko Tyr się odważył. Niestety stracił dłoń, a Fenrir nie rozerwał łańcucha. Brak dłoni, zgubi Tyra w czasie Dnia Ragnarok, walcząc z Garmem psem piekieł. Tyr był częstym towarzyszem Thora w wyprawach do świata olbrzymów. Tak jak starszy brat Thor, Tyr był uczciwym przestrzegającym starych zasad, jak również czasami był uznawany za boga wojny. FREY Bóg płodności, pogody i rolnictwa. Adam Bremański wyjaśnia, że ,,przynosi on ludziom pokój i satysfakcję. Jego wizerunek odznacza się ogromnym penisem''. Ojcem Freya był Njord Van władca Vanaheimu świata powietrza, który dobrowolnie na znak przyjaźni z Asami, został w Asgardzie. Matką zaś Freya była Skadi córka olbrzyma burzy, Thjazego. Frey lubił najbardziej przebywać w towarzystwie jasnych elfów z Alfaheim. Rządził również tą krainą. Jego wiernym towarzyszem zabaw i podróży był Skirnir. Gdy się zakochał w pięknej olbrzymce Gerd córce Gymira, oddał miecz Skirnirowi w zamian za rozkochanie w sobie olbrzymki. Utratę magicznego miecza Frey szybko odczuł na własnej skórze. Gdy pewnego razu szedł na tajemne spotkanie z Gerd, w lesie Barri, drogę zagrodził mu brat olbrzymki Beli. Nie mając magicznego miecza, którym doskonale władał, Frey musiał stoczyć walkę z Beli mając w ręku jedynie róg jelenia. Również w tym samym lesie odbyły się zaślubiny Freya z Gerd, na których byli wszyscy Asowie. Oprócz magicznego miecza, Frey posiadał Skidbladnir - statek, któremu skoro się tylko rozwineło żagiel, przy sprzyjającym powiewie, mknął po morzu i lądzie, a po skończonej podróży można go było złożyć jak chusteczkę. Oktęt ten Frey otrzymał od karła Dvalina. Natomiast od karła Brokkiego, Frey otrzymał odyńca Gullinborsti, który poruszał się szybciej niż koń, a jego grzywa i szczecina rzucały taki blask, że było widać drogę w ciemnościach. Frey również posiadał magiczny płaszcz z ptasich piór, który po założeniu zmieniał go w ptaka. W dniu Ragnaroku Frey stoczył bitwę z synem Muspell Surtem, który posiadał ognisty miecz. Nie mając swego magicznego miecza Frey poległ. Wiosną odbywały się w Skandynawii rytualne święta płodności na cześć Freya. |