OGRODZIENIEC 2004
 |
 Autor zdjęć: Nordlige Sverda Hird 
  
 
  Autor zdjęć: Ingeborge Nogard & Arien Księżyc rozświetlał niewielką polanę między ruinami prastarego zamku. Przez pobliską łąkę przechodziło stado łani i jeleni, po ich lśniącej sierści spływały krople deszczu. Tuż obok kierdel dzików rył ochoczo w ziemi, w poszukiwaniu zakopanych w niej smakołyków. Gdzieś w ciemności przemknął lis, wypatrując w trawie śpiącego bażanta. Na skraju lasu pasło się niewielkie stado żubrów, od czasu do czasu podnoszące swoje ciężkie łby, na głos pohukującego puszczyka. Gdy deszcz przestał padać i chmury na chwilę odsłoniły lica księżyca niczym nie zmąconą ciszę rozdarło wycie wilków. Wydawało by się, że zwierzęta powinny rzucić się do panicznej ucieczki. One jednak stanęły obok siebie z zadartymi łbami, nasłuchując dźwięku zbliżającego się zagrożenia. Wtem, na polanę wpadła liczna wataha wilków, a nad rozpędzonymi bestiami krążyły czarne jak noc kruki. Zwierzęta nie wyspecjalizowane w zabijaniu, nie były w stanie obronić się przed zabójczymi pazurami, kłami i dziobami. Precyzyjny atak przetrzebił broniące się stadko, zamieniając łąkę w rzeźniczą jatkę, niczym pole bitewne ociekające krwią po starciu wrogich armii. I ja tam byłem, nie jeden raz przygwożdżony do ziemi gradem srogich ciosów Wilczych Kłów i Kruków. Autor kronik: Thorolf Wygnaniec |
|
 |
|
|
Lutom powiedział dnia: 07.06.04 16:48 moja opinia jest taka, że w przyszłym roku będzie jeszcze lepiej!!! |
