|
Było to na początku lipca 7 roku N.W gdy
brać winlandzka udała się na miejsce budowy swojego nowego grodu. W strugach deszczu Olaf zwany Wesołym i
Fenrir Gerdhardsson radzili nad wyglądem przyszłej osady. Postanowili, że wokół grodu wykopana zostanie fosa, zaś pozyskana w ten sposób ziemia
utworzy wysoki na trzy i szeroki na cztery łokcie wał zakończony ostrą palisadą. Wejścia do Helluborga miały bronić dwie potężne bramy.
Zanim jednak przyszedł czas na ścięcie okolicznych drzew należało zadbać o
odpowiednią ofiarę, tak by bogowie łaskawym okiem spojrzeli na nasze zamiary.
Zgodnie z tradycją wilnandzką odbył się wiec na którym radzono o przyszłych
wojnach, sojuszach i żniwach, jako że zboża coraz dojrzalsze się stawały.
Thorolf przyjął również posłów z ziem Czerwonego Wilka - Jarla Hellmuta i jego
druhów Hagena i Ketilla, częstując ich swym tegorocznym piwem.
Gdy nadszedł czas na przeprowadzenie samego obrzędu wszyscy stanęli wokół
ogniska, przy wiekowej już gruszy i słuchali w skupieniu Olafa, który to po
kolei składał bogom dary w postaci miodu, mięsa i zboża. Następnie
uwolniona została Jorunn. Później miało miejsce przyjęcie na urząd Hovdinga młodego Fenrira Gerdhardssona, który
razem ze swymi drużynnikami Jorgsenem i Ottarem zwanym Dzikiem, poprzysięgli
służbę ku chwale Winlandu i obronę helluborskich włości. Symbolem tych obietnic miał być nowy sztandar, który od tej pory dumnie powiewać będzie
tam, gdzie stać będzie Winland.
Autor kroniki: Fenrir Gerdhardsson
Autor zdjęć: Fenrir Gerdhardsson
|
|