Wzorem do uszycia rękawicy jest znalezisko ze Starej Ładogi (wzór), datowane na VIII-IX w. Wykrój zrobiłem na postawie rysunku, gdzie jest pokazana tylko zewnętrzna część kciuka, więc krój od wewnątrz jest owocem domysłów. Oryginał był zrobiony ze skóry z futrem, te zrobione są z wełny. Należy wykroić z materiału (wełny, skóry) po 4 części na jedną rękawicę (8 na parę). Wielkość wykrojonych kawałków zależy oczywiście od rozmiaru ręki. Rozmiar tych, następujące wymiary (wymiary). Dwie największe części (tył i przód) należy zszyć ze sobą (polecam „na okrętkę”). By części były równo zszyte, a praca łatwiejsza, można je wcześniej złączyć szpilkami. W efekcie końcowym wszystkie szwy będą od wewnątrz, więc nie muszą być idealne. Wygodnie sobie zaznaczyć wysokość materiału na kciuk, dzięki czemu nie będzie konieczności rozpruwania szwu. U siebie odznaczyłem na 7 cm, mimo, że krawędź części kciuka ma 8 cm. Dzięki temu zostanie po pół centymetra na zakładkę przy szyciu. Do jednej z części doszywamy zewnętrzną część kciuka (trzeba zwrócić uwagę w którą stronę zszywamy, żeby szew nie był później na zewnątrz). Na wewnętrznej stronie rękawicy (nie zszytej z kciukiem) zaznaczamy długość dolnej krawędzi kciuka. Następnie zszywamy krawędź kciuka z dolną częścią rozcięcia. Przyszywamy do kciuka jego wewnętrzną część. Po zszyciu obu części powinien zostać trójkąt zbędnego materiału wewnętrznej części rękawicy. Odznaczamy nadmiar materiału, ale należy pamiętać o zakładce na zszycie z kciukiem. Następnie nadmiar odcinamy i zszywamy ostatnią krawędź kciuka i rękawicy. Wywracamy rękawicę na drugą stronę, przycinamy dolną krawędź rękawicy, by obie strony były równe i rękawica gotowa. Z drugą rękawicą postępujemy analogicznie, ale należy zszywać części w lustrzanym odbiciu, inaczej wyjdą dwie na tą samą rękę. Później nakładamy na ręce i podziwiamy efekty swojej pracy. Autor: Gorm Własność Winlandu. |
|