Kuchnia wikińska

Kluczowym pomieszczeniem w domach wikińskich była kuchnia. To właśnie w niej koncentrowało się życie rodzinne i towarzyskie, w niej mieszkańcy gromadzili się po zapadnięciu zmroku, by odpocząć po pracy. Zasiadano dookoła stołów stojących na kozłach. W centralnym punkcie kuchni znajdowało się palenisko w którym ogień jarzył się przez cały dzień umożliwiając przygotowanie posiłków. Sprawiało to że zazwyczaj ich domy były przepełnione dymem, ponieważ otwór w dachu nad paleniskiem nie odprowadzał całości powstałych oparów na zewnątrz.

Kuchnia wikińska

Sposób podawania dań zależał w dużej mierze od majętności rodziny. Wikingowie mniej zamożni jadali na talerzach drewnianych lub glinianych, drewnianą łyżką, popijając (najczęściej piwo warzone na jęczmiennym lub chmielowym słodzie) z glinianych naczyń lub drewnianych kubków. Zamożniejsi Wikingowie spożywali napoje z okutych srebrem rogów bydlęcych, w najbogatszych rodzinach można też spotkać się z naczyniami z importowanego szkła. Używano również noży, widelce w tamtych czasach nie były znane. Posiłki przygotowywano nad paleniskiem w kotłach wykonanych z żelaza lub steatytu zawieszanych na łańcuchu przytwierdzonym do belki dachowej, lub trójnogu.

Kuchnia wikińska

Głównym składnikiem diety Wikingów były ryby, co wynikało z obfitości w nie mórz. Ulubionymi gatunkami ryb były dorsze, śledzie, węgorze i ryby słodkowodne takie jak chociażby pstrąg. Jedzono także mięso głównie zwierząt domowych (owce, bydło, świnie, kozy, gęsi, kury), ale nie gardzono też dziczyzną. Polowano na zające, dzikie ptactwo, łosie, jelenie, niedźwiedzie, dziki, renifery, foki i wieloryby. Wikingowie do zup i mięs dodawali czosnek i cebulę. Przed nadejściem zimy ryby i mięsko konserwowano poprzez suszenie, wędzenie lub peklowanie w słonej wodzie. Oprócz mięsa żywili się także gotowanymi jajkami dzikich gęsi. Ważnym elementem kuchni wikińskiej był również chleb, którego ciasto zagniatano w drewnianych dzieżach, później wypiekano w charakterystycznych formach nad ogniem lub też na patelni. Zamożniejsi jadali chleb z drobnej pszennej mąki, pozostali z grubo mielonego jęczmienia, lub nawet z suszonego grochu, czy kory sosnowej. Chleb przyprawiano kminkiem. Latem jadano jagody, maliny i dzikie owoce takie jak wiśnie, śliwki, jabłka znalezione w lesie. W przydomowych ogródkach uprawiano rośliny korzenne (np. marchew), strączkowe, kapustę, czosnek, cebulę, pory. W tamtych czasach powszechnie znany były także przetwory mleczne takie jak sery, twarogi, maślanki czy masło Wikingowie niewątpliwie ,,lubili wypić". Piwem z jęczmienia popijali niemal wszystkie posiłki, znali też sok z fermentowanych owoców i miody pitne.

PRZEPISY

Kuchnia wikińska

Piwo:
Przygotowanie brzeczki:
Składniki: słód, woda, chmiel
Sposób przygotowania: Zacieramy ześrutowany słód, następnie rozpuszczamy go w wodzie podgrzanej na palenisku do temperatury 40 stopni. Później podgrzewamy wodę do stanu wrzenia, po czym dodajemy chmiel. Gotujemy godzinę.
Przygotowanie właściwej brzeczki:
Składniki: źródlana woda, drożdże
Sposób przygotowania: Wlewamy wcześniej przygotowaną brzeczkę do kadzi i dolewamy do niej zimną źródlaną wodę. Intensywnie mieszając dotleniamy brzeczkę. Dodajemy drożdże w temperaturze około 18 stopni. Warka jest gotowa do fermentacji burzliwej, która będzie trwała około 7 dni. Po tym czasie odbędzie się fermentacja cicha, trwająca od 2 do 4 tygodni. Całość przelewamy do szczelnego naczynia i pozostawiamy do fermentacji beztlenowej na 3 miesiące. Po tym czasie piwo jest gotowe do spożycia.

Kuchnia wikińska

Ser:
Składniki: 2 litry mleka prosto od krowy
Sposób przyrządzenia: Mleko odstawiamy w naczyniu do zakwaszenia na 2-3 dni. Stawiamy naczynie przy ogniu, ale nie bezpośrednio na nim (np. do popiołu wygasającego ognia). Należy powoli ogrzewać, żeby ser nie był suchy i grudkowaty. Kiedy ser oddzieli się od serwatki przelewamy go do płóciennego woreczka, związujemy i zawieszamy.

Kuchnia wikińska

Polewka grochowa z pasternakiem:
Składniki: 2,5 litra wody, 0,25kg grochu polnego, 0,15kg suszonego mięsa, 4-6 korzeni dziko rosnącego pasternaku, cebula, sól, mięta, kminek, kolendra, lebiodka, macierzanka
Sposób przyrządzenia: Groch namoczyć w wodzie na noc. Kolejnego dnia gotować wodę z mięsem, gdy mięso zacznie mięknąć dodajemy groch, pokrojony pasternak i cebulę. Gotujemy na małym ogniu do momentu, gdy groch i mięso będą miękkie. Na koniec dodajemy przyprawy. Może być podawana z razowym pieczywem.

Kuchnia wikińska

Podpłomyki:
Składniki: 0,5kg mąki razowej, sól, kminek, czarnuszka
Sposób przyrządzenia: Łączymy mąkę z przyprawami i wodą i lepimy ciasto takie jak na pierogi. Pieczemy na płaskim podłożu bez tłuszczu (np. na leżących przy ognisku płaskich kamieniach). Odrywamy małe kawałki ciasta i formujemy z nich cieniutkie placuszki i kładziemy je na rozgrzanym podłożu. Czas pieczenia zależy od temperatury.